Van je rom bom...

Wat reizen zo geweldig maakt... Iedere dag nieuwe leuke plannen maken en alleen maar doen wat leuk is. Bij aankomst op Havana zei Sam een aantal keer dat hij terug naar huis wilde. Naar Dalem, zijn eigen huis.. De afgelopen dagen zegt hij steeds.. Nog niet naar huis hè mama en papa, alleen maar leuke dingen doen. Nog heel lang in cuba blijven hè... Als we dan vragen wat hij wil doen, is het zwemmen, zwemmen!
Maar ook deze dag dus een plan bedacht.. Naar de krokodillenboerderij, een krokodillenopvang waar ze uiteindelijk weer de natuur in mogen (zeggen ze, maar je kan er ook krokodillenvlees eten, iets klopt er niet in het verhaal). Van klein tot groot. Sam vond het leuk, hield hele tijd zijn handjes op zijn rug, want straks dachten de krokodillen dat zijn handjes knakworsten waren en dat moest niet... Tsja, krokodillen zijn dol op knakworstjes. Saar wilde ze juist aaien (haar nieuwe woordje) en vond dus dat zij geen worstenvingers heeft.
En even later kreeg Saar gelijk... We konden een kleine krokodil aaien. Saar vol overgave, Sam twijfelde.. Maar uiteindelijk toch geaaid. Val kreeg een krokodilletje in zijn nek en Ils heeft er 1 vastgehouden..
We gaan weer verder, naar cienfuegos. De weg is prachtig, we rijden langs ze azuur blauwe zee. Steeds willen en krabben oversteken, hoewel we ons best deden ze te ontwijken... Zijn er toch een aantal krabben minder in cuba nu... ;)
Woezel en pip en Jip en Janneke houden ons in gezelschap met luisterverhaaltjes. We zoeken een casa. (Sam is ingeburgerd, want die zoekt ook steeds casa's en als we er 1 vinden komt het jipiejeee ritueel.. Blij dat hij de auto uit kan en weer een bed gevonden heeft. Ditmaal is Sam helemaal blij want ze hebben hier ook een kindje wonen, scheelt 2 dagen met Sam. Er wordt een grote doos speelgoed gehaald en Sam is zoet. Hij heeft ook nog eens een blauw bed, het kan niet op ;)
Met de fietstaxi (arme man.. Zonder versnellingen ons vieren naar de stad fietsen, soms bergje op..) gaan we naar het stadje. Sam in de buggy, Saar op de rug. Het stadje is knus met mooie oude gebouwen, kraampjes en een mooi piertje.. Sam en Saar zijn moe, we gaan terug naar onze casa. We twijfelen of we moet paard en wagen gaan of met de fietstaxi.. Als Sam en Saar moe zijn is het zonde van het ritje per paard.. Maar eenmaal op de kar, allebei klaar wakker en enthousiast. Sam zingt liedjes van paardjes en Saar doet de hele weg het paardje na. Zo leuk om ze te zien genieten! Het is rond 5 u.. Een middgslaapje zit er niet meer in voor ze.. We moeten de tijd even doortrekken tot bedtijd.. En hoe beter dan zwemmend. Vlakbij onze casa zit een club met zwembad en we nemen een duik! Heerlijk verfrissend want vandaag was warm.. Saar spettert, Sam springt steeds!
Op zoek naar wat eten.. Bij een heel foute fastfood zaakje een pizza en broodjes gegeten (meer keuze was er niet).. En dan lekker de kids op bed, want van krokodillen aaien, paardje rijden en zwemmen wordt je moe...
De nachten gaan goed. Saar wordt wel iedere nacht rond 5 à 6 u wakker, maar valt tussen ons in weer in slaap, geen klagen dus.
De volgende dag wil Sam weer spelen met de grote doos.. Het meisje is er ook.. Sam moet ff wennen, maar daarna spelen ze lekker samen, zonder woorden..
We gaan vandaag rijden naar Trinidad. Onderweg besluiten we er een rustig dagje van te maken. Ipv naar het centrum rijden we iets verder naar het strand. We zitten echt tussen de locals. Een klein strandje, waar de paard en wagens op staan. Grappig gezicht, niets geen aangemaakte stranden met verkopertjes oid.. Hoewel... Bij aankomst van de casa..ons ritueel.. val bekijkt de casa, wij wachten in de auto... Saar was het zat in de auto, dus stonden Saar en Ils buiten.. Er kwam een of andere geur ons toegemoed en het nam een man mee met 2 tanden. Hij stelde zich voor en zei dat hij van de politie was.. De alcohol politie zeker!? Met een glas 'limonade' in zijn hand vertelde hij dat hij oplette hier en als er iets was, we hem konden roepen.. Kwam zijn vriendje er ook nog eens aan.. Die stelde voor wel de vader van Saar te willen zijn.. Ils heeft vriendelijk bedankt.. Even later komt hij ons een kokosnoot met melk brengen.. Gewoon voor niets.. Toch aardig, die dronkelap.
Zonder gekheid.. De mensen zijn in cuba vriendelijk, gek op Sam en Saar. Als 1 van ons langsloopt met kind 1 zeggen ze aaahhh.. Als de ander van ons dan met kind 2 langsloopt zeggen ze... Aaahhh dos.. Jaja tellen kunnen ze hier ;)
Ze denken al een aantal keer dat ze tweeling zijn, vooral als ze allebei zitten. Maar Sam en Saar krijgen heel wat aaien over hun bol en kusjes van de vrouwen. Sam moet er niets van weten, die vindt het gek.. Saar zwaait vrolijk terug, dus die vrouwen blijven nog wat langer staan.
We gaan naar het strandje, Saar valt bij Ils op schoot in slaap en Sam en Val zwemmen in de zee! Lekker relaxed dagje. We eten mee bij de casa. Sam aardappel met kip en komkommer, Saar vis met rijst! En nu slapen in onze casa. De meeste casa's hebben twee bedden op 1 kamer, Sam in 1 bed, wij im 1 bed en Saar in haar tentje, gaat prima!