Home sweet home

In varadero relaxen we vooral, we doen niet veel.. Zandkastelen maken en in het zwembad springen. Saar wordt ' s avonds ziekjes... Onder de uitslag en koorts.. Toch beetje eng in zo'n ver land.. Ze slaap redelijk.
De volgende dag rijden we naar Havana, een kort ritje voor ons (2 uur) en in Havana is het weer een feest van herkenning... Oh ja.. Wat was hef mooi. Eerst een casa zoeken. Saar heeft het ritueel van Sam overgenomen en zodra we de auto stoppen gaan haar armpjes omhoog en komt er een hard jeeeeeeee. We rijden naar het centrum, lunchen op een gezellig pleintje, maar Saar is verdrietig. We gaan terug naar de casa om haar te temperaturen, koorts.. We bellen voor te zekerheid even met de huisartsen post in nl, maar zolang ze niet kortademig wordt, geen hele hoge koorts krijgt lijkt het niet ernstig.. De uitslag is wel verergerd en ze kwijlt als een malle. Een koude douche en een zetpil later gaat het beter.. Maar we blijven lekker bij de casa, Sam speelt, Saar en Ils slapen samen.
's Avonds eten we wat bij een gezellig tentje, voor de laatste keer.. De volgende dag pakken we de spullen, ontbijten en gaan naar het hotel waar Isidro die ochtend weer aankomt, we kletsen, zeggen hem gedag en rijden naar de luchthaven. We leveren onze rotzooi op wielen in, sorry mensen, jullie zullen weten dat de Camposjes zijn geweest... (Met twee kids en lange reizen, kun je het ons niet kwalijk nemen dat we auto vol rozijnen, brood kruimels enz ligt toch?!). We zeggen cuba gedag.. En na een goede vlucht komen we weer aan in Holland.. Home sweet home!!