Santiago

De volgende dag rijden we door Trinidad, een stadje met veel oude steegjes met gekleurde huisjes, aan huis worden uien, knoflook oid verkocht. Het ziet er karakteristiek uit. Een rit voor de boeg naar Camaguey. Camaguey staat bekend als doolhof, met smalle kleine straatjes.. Bij de eerste casa (die was vol) is er een behulpzame Cubaan die voor ons gaat fietsen op zoek naar een andere casa. We vinden er 1 dichtbij de winkelstraat. We wandelen door Camaguey, een knus stadje. We zien meer armoede dan hiervoor. Sam vindt allerlei gaten in de weg en zoekt naar muizen! Sam heeft het wandelend helemaal volgehouden. Onderweg drinken we wat op het terras, halen een koekje bij de bakker en wandelen weer verder. Het stadje is mooi!
Na een douche bij de casa op zoek naar wat eten. Paella voor ons, kip voor de kids en toe weer langs het bakkertje voor een koekje! In het donker wandelen we terug naar onze casa. De toren is mooi verlicht, Sam vindt het indrukwekkend.
Na het ontbijt de volgende dag bij de casa (fruit, brood en ei zoals iedere dag) vertrekken we, op weg naar isidro. Wel met een tussenstop want het is nog een eind. We besluiten te stoppen bij Holguin. Volgens de lonely planet is er een prachtig plekje vlakbij Holguin. Het zoeken valt niet mee, maar met behulp van zo'n 10 mensen (steeds opnieuw gevraagd waar we heen moesten) kwamen we op een prachtig plekje in de bergen, tussen de mango bomen. We hebben een bungalowtje en nog belangrijker voor de kids... Een heeeeeeelijk zwembad. Een badje waar Saar kan zitten en spetteren. Ze loopt het hele zwembad door. Sam vermaakt zich ook prima, lekker even afkoelen na zo'n autoritje! S Avonds schommelen we hoog op de berg met een geweldig uitzicht? Wat een lekker plekje. Ze hebben een bier drinkende ezel hier, helaas was hij al naar stal toen we kwamen.
De volgende dag staat de rit naar Isidro op de planning. Eerst een bank zoeken, want het geld raakt op en daarna een tankstation, want die tank heeft nog maar 2 streepjes benzine. In Holguin de banken afgeweest, storting.. We kunnen niet pinnen.. We hebben nog 20 dollar, daarmee moeten we santiago halen. Op naar het benzine station.. Geen geschikte brandstof.. Dan maar doorrijden, twee streepjes is nog wel 100 km, dan moeten we toch een tankstation tegen komen!?
Nog voordat we Holguin uit zijn, is er nog maar 1 streepje.. We rijden door de bergen, in zijn vrij naar beneden (ons ben zunig).. Al gauw geen streepjes meer, midden in de bergen, met maar 20 d op zak.. We besluiten maar te vragen waar een tankstation is ipv door te rijden.. Met twee kids op de achterbank lijkt stilstaan in de brengen niet zo'n fijn idee. En gelukkig zijn de mensen weer allemaal erg behulpzaam. De politie legt ons de weg uit naar het dichtstbijzijnde benzinestation. We zijn in de middle of nowhere en zoeken en zoeken.. Lichtelijke stress proberen mee te zingen met woezel en pip, want Sam wil weten wat er aan de hand is.. Och niets hoor jongen, we zoeken gewoon een benzinestation, niets aan de hand..
En dan na uren (voor ons gevoel dan) vinden we er 1.. Verkeerde brandstof... Grrrrr... En nu?! Isidro bellen om raad.. 20 dollar aan andere brandstof erin gegooid, met behulp van een vriendelijke boer.. Pfoejjwww opluchting, we kunnen verder!
De rest van de rit verloopt goed, aan de rand van Santiago staat isidro te wachten, hij leidt ons naar zijn huis. Een heerlijk rustig plekje, waar we de komende machten zullen blijven. S Avonds met z'n allen eten bij de pizzaria bij het hotel. Ze hebben er een zwembad wat helemaal verlicht is. Sam is natuurlijk verkocht. De volgende dag gaan we naar dat zwembad, een hele dag niets doen, niet reizen, niet wandelen. We zijn tenslotte op vakantie ;)
Sam en Saar hebben het geweldig en wij natuurlijk ook. In de middag komt Abuelo ook een duikje nemen! S Avonds maakt isidro paella, een lekker dagje..